Πώς αναγνωρίζουμε το ταλέντο σε ένα παιδί;
Πώς αναγνωρίζουμε το ταλέντο σε ένα παιδί;
Έχετε δει ποτέ την ταινία “Τίνκερμπελ”;
Αν όχι, υπάρχει στην αρχή της ταινίας μια καταπληκτική σκηνή, όπου η νεογεννηθείσα νεραϊδούλα, η πολύ χαριτωμένη Μπελ, βρίσκεται στο κέντρο μιας σπείρας στο έδαφος και γύρω της, πάνω σε μικρές επιφάνειες, είναι τοποθετημένα κάποια αντικείμενα, που συμβολίζουν ένα ταλέντο, μια ιδιότητα, ένα χάρισμα. Η νεραϊδούλα Μπελ καλείται να ανακαλύψει ποιο απ’ όλα αυτά τα αντικείμενα τη χαρακτηρίζει ως άτομο, για να μπορεί να προσφέρει κι εκείνη στην κοινότητα τις μοναδικές της δεξιότητες.
Κάπως έτσι συμβαίνει με όλους μας.
Όλοι γεννιόμαστε με ένα έμφυτο χάρισμα, το οποίο είναι φυσικό, αλλά βρίσκεται σε λανθάνουσα κατάσταση, τις περισσότερες φορές.
Αυτό το φυσικό χάρισμα είναι η αφετηρία του ταλέντου μας. Μπορεί, φυσικά, να έχουμε περισσότερα από ένα ταλέντο, αλλά, σίγουρα, καθένας μας έχει ένα ταλέντο τουλάχιστον.
Όπως προανέφερα, το ταλέντο μας βρίσκεται σε λανθάνουσα κατάσταση, μοιάζει να “κοιμάται” και συχνά αγνοούμε το δρόμο για να το ανακαλύψουμε και να το εξελίξουμε
Οι γονείς, όμως, έχουν τόση λαχτάρα να ανακαλύψουν το ταλέντο των παιδιών τους! Από τη λαχτάρα τους αυτή να το εξελίξουν, σχεδόν δημιουργούν ένα ταλέντο που μπορεί και να μην υπάρχει. Φυσικά, αυτό είναι θετικό, αν σκεφτούμε ότι το παιδί αποκτά επιπλέον δεξιότητες. Απ’ την άλλη, όμως, δεν αφήνουν στο παιδί την ελευθερία να λειτουργήσει εκτός πλαισίου, σύμφωνα με το χρόνο και το ρυθμό που, προσωπικά, του επιτρέπει να “ανθίσει”. Γιατί, για να ανακαλύψεις το ταλέντο σου, θα χρειαστεί να ξεφύγεις από το πλαίσιο που σου έχουν επιβάλλει οικογένεια και σχολείο. Πόσο εύκολο είναι να αφήσεις ένα παιδί να λειτουργήσει έξω από το πλαίσιο;
Ας δώσω ένα απλό παράδειγμα:
Το πιο βασικό πλαίσιο απ’ το οποίο πρέπει πρωτίστως να ξεφύγει ένα παιδί για να ανακαλύψει το ταλέντο του είναι το παραδοσιακό σχολικό σύστημα, με ένα απαρχαιωμένο εκπαιδευτικό μοντέλο που στηρίζεται στην αποστήθιση, στην αντιγραφή και στη μίμηση.
Για να ανακαλύψεις το ταλέντο σου και να εξελίξεις τα φυσικά σου χαρίσματα, χρειάζεται να λειτουργήσεις εντός ενός εκπαιδευτικού πλαισίου που υποστηρίζει την εξερεύνηση, την ανακάλυψη και τον πειραματισμό.
Ένα εκπαιδευτικό πλαίσιο που υποστηρίζει τη συναισθηματική σύνδεση και ασφάλεια.
Ένα εκπαιδευτικό πλαίσιο που υποστηρίζει τη συνεργασία και την ομαδική δουλειά προς ένα κοινό σκοπό.
Ένα εκπαιδευτικό πλαίσιο που επιλύει πραγματικά προβλήματα και επιτρέπει να εμπνέεις και να εμπνέεσαι.
Η σύνδεση και η έμπνευση είναι οι κινητήριες δυνάμεις της μάθησης. Κι όσο μαθαίνεις πραγματικά, εξελίσσεσαι και ανακαλύπτεις ποιος είσαι. Ποιες είναι οι δυνάμεις σου, οι αξίες σου, τα ταλέντα σου και τα χαρίσματά σου.
Θα ρωτήσει κάποιος: “Αλήθεια, γιατί είναι, τελικά, τόσο σημαντικό να βρεις το ταλέντο σου;”
Η ανάπτυξη αυτής της δυναμικής που απαιτεί η αναγνώριση και η εξέλιξη των ταλέντων αποτελεί μια ολιστική διαδικασία, που θέτει τον άνθρωπο σε μια διαρκή επαγρύπνηση και τον κρατά ανοιχτό να μαθαίνει καινούρια πράγματα, αλλά και να νιώθει την πληρότητα ότι οι ιδέες του εξελίσσουν ολόκληρη την ανθρωπότητα. Αυτό δυναμώνει πολύ νου και ψυχή. Απλά σκεφτείτε, ότι όποιος αναγκάστηκε να ξεπεράσει μεγάλες εσωτερικές ή εξωτερικές απώλειες, μπόρεσε να συνέλθει και να ορθοποδήσει μόνο όταν στηρίχτηκε στα ταλέντα που του απέμειναν. Έτσι κατάφερε να μεταμορφώσει μια δυσάρεστη εμπειρία σε δύναμη ζωής.
Δυστυχώς, τα εκπαιδευτικά συστήματα δεν είναι πάντα προετοιμασμένα για να ανιχνεύσουν το δυναμικό ενός παιδιού, που βρίσκεται σε λανθάνουσα κατάσταση. Η κλασική δομή διδασκαλίας έχει σχεδιαστεί για να καλλιεργεί τη νοημοσύνη (κυρίως γλωσσική και λογικομαθηματική) και την απόδοση, αλλά όχι το ποιοτικό άλμα που απαιτεί το πραγματικό ταλέντο.
Κι αν θέλω να αναγνωρίσω το ταλέντο του παιδιού, τι θα πρέπει να κάνω;
- Να εμπιστευτείς το παιδί σου.
- Να του αφήσεις χρόνο να ασχοληθεί με πράγματα που το κάνουν χαρούμενο, χωρίς να κρίνεις αν θα του είναι χρήσιμα στο μέλλον ή όχι.
- Να επιλέξεις δραστηριότητες που οι άνθρωποι μπορούν να το εμπνεύσουν, που το κάνουν να γυρνά με χαμόγελο και να ανυπομονεί να ξαναπάει.
- Να αφουγκραστείς το δικό σου ταλέντο και να κάνεις με το παιδί πράγματα που ευχαριστούν κι εσένα πολύ.
- Να το αφήσεις να λειτουργήσει εκτός του παραδοσιακού πλαισίου.
Έχε εμπιστοσύνη. Κάθε άνθρωπος, από τη φύση του, αναζητά να εξελιχθεί. Ποτέ δε μένουμε στάσιμοι.
Το άρθρο είναι αναδημοσίευση απο Ελένη Γαρυφαλλάκη https://kalosagogos.blogspot.com/2021/02/blog-post.html